EmailTwitterLinkedIn

 

"Doe wat je leuk vindt en vaar je eigen koers!"

Regje Vos werkt als Manager Maintenance Technische Dienst in Kampen en vertelt over wat haar werk precies inhoudt en wat haar ervaring is op de werkvloer als vrouw in een “mannensector”.

Regje is vorig jaar begonnen bij de Technische Dienst in Kampen. Dat het team waarin ze werkt voornamelijk uit mannen bestaat, merkt ze eigenlijk niet zo. Regje: “Ik ben er zelf nooit zo mee bezig, eerlijk gezegd. Ik denk dat als je werkt het ook minder opvalt dan tijdens een studie bijvoorbeeld. Ik heb werktuigbouwkunde gestudeerd aan de Universiteit Twente. Daar was ik één van de weinige meisjes in de klas: slechts tien op de 200 studenten. Na verloop werden dat nog minder, doordat er zeker bij technische opleidingen, veel studenten zijn die afvallen of van studie switchen. Na het eerste jaar waren er nog slechts 100 studenten over, en zat ik als enige tussen de deze grote groep mannen.”

Na haar studie werktuigbouwkunde ging Regje aan de slag bij DSM. Regje: “Daar ontmoette ik meer mensen die chemische technologie als achtergrond hadden en was de verdeling tussen mannen en vrouwen gelukkig wat minder extreem. Dat vond ik fijn, want dat maakt de sfeer ook gelijk anders.” Na 12,5 jaar vertrok ze bij DSM om bij Astellas, een Farmaceutisch bedrijf aan de slag te gaan. “Ik heb veel leuke dingen mogen doen van project management tot technologie, productie management en onderhoud, stappen gemaakt in Continuous Improvement en ik ben Master Black Belt geworden in LEAN - Six - Sigma. Heel leuk dat Ausnutria daar nu ook mee bezig is.”

Bij Ausnutria ging Regje dus aan de slag als Manager Maintenance Technische Dienst. Een hele diverse functie, vindt Regje: “Ik stuur de onderhoudsorganisatie in Kampen aan. Het leuke is dat mijn werk een heel palet is aan operationele- en

tactisch/strategische dingen. Je hebt daarmee ook te maken met heel verschillende onderwerpen en lagen van de organisatie, van het repareren van een kapotte pomp waardoor de halve fabriek stil ligt, tot het aanvragen van investeringen van een soms een miljoen. Het is het belangrijkste om de fabriek zo goed mogelijk in bedrijf te houden, tegen zo laag mogelijke kosten. Vergelijk het met een auto: je wilt graag dat hij het altijd doet als je ermee weg wilt rijden, maar je wilt niet dat de garage onnodig de distributieriem vervangt. Maar hoe bepaal je hoelang je er nog mee door kunt rijden of dat je beter vast gepland wat kan vervangen of zelfs een nieuwe koopt? De fabriek in Kampen moet gezien de huidige marktvraag zoveel mogelijk draaien. Dat betekent dat we onze geplande werkzaamheden proberen uit of voeren op de momenten dat productie een stukje fabriek niet nodig heeft.  Als iets onverwacht kapot gaat proberen we dit direct maar uiteraard wel veilig te herstellen. Elk jaar voeren we ook een paar keer een geplande stilstand uit. Dat noemen we een TDW (Technische Dienst Werkzaamheden): een week lang werken we met zo’n 60 interne en externe monteurs aan groot onderhoud aan de fabriek. Dat werk moet voorbereid worden, je moet afstemmen wie wanneer komt, wanneer de fabriek overgedragen wordt en je moet zorgen dat alles veilig kan gebeuren. Het is mijn taak om dat allemaal goed te bemensen.”

Ondanks dat Regje er zelf niet zo mee bezig is, vindt ze het wel belangrijk om vrouwen te stimuleren naar de Technische sector te kijken: “Als ik terugdenk aan techniekdagen op mijn middelbare school dacht ik altijd: pff, waar gaat het over? Vrouwen en techniek, dat valt toch wel mee? Pas toen ik aan mijn studie begon, realiseerde ik me dat daar wel wat inzit. Niet dat dat je er van moet weerhouden om te doen wat je leuk vindt: je moet absoluut gewoon doorzetten en je eigen koers varen. Maar het is niet gek dat bijvoorbeeld je vriendenkring zich anders opbouwt. Om daar invulling aan te geven ging ik op zoek naar iets in mijn vrije tijd dat dat “compenseert” via een sportclub of andere verenigingen. Wat ik wel heel leuk vind, is dat vrouwen op de werkvloer steeds normaler worden. Toen ik vroeger thuis kwam uit school zat mijn moeder altijd klaar met een pot thee en koekjes, ik geef aan mijn kinderen mee dat het normaal is dat mijn man en ik allebei (in de techniek) werken.  Daarnaast vind ik dat je het verschil ook steeds minder merkt op de werkvloer omdat veel collega’s ook gewoon een gezin en partner hebben. Toen onze oudste geboren werd was een papadag zeker niet standaard. Inmiddels is dat gelukkig heel anders, waardoor het verschil tussen man en vrouw weer een stuk minder wordt. Je moet gewoon lekker jezelf zijn en je eigen kant op gaan!”

 

gepubliceerd op: 15 april 2021